Góry Izerskie oraz ich okolica ukrywają niezliczone piękna, które warte są tego, żebyśmy się podzielili z Tobą o ich czar. Nie obawiaj się wszak, nie zapoznamy Cię tylko z pięknem przyrody, ale również z tym kulturowym, którego historia zaprowadzi nas wspólnie o kilka wieków wstecz.
Może ci pomóc:
Ważne miejsce pielgrzymkowe, którego historia sięga aż XIII wieku. Ważnym budynkiem historycznym jest zabytkowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny chroniony prawem. Pochodzenie obecnego kościoła stanowił gotycki Dom Pański z 1472 roku. Obecnie Hejnice ponownie nawiązują
do swoich życzeń historycznych, odgrywać rolę tradycyjnego miejsca pielgrzymki. Niezapomniane
są koncerty muzyki klasycznej, które są organizowane w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. .
Obří sud to restauracja wycieczkowa, która położona jest nad miejscowością Lázně Libverda oraz skąd można cieszyć się przepięknym widokiem na Góry Izerskie. Obiekt został zbudowany już w 1931 roku, a służył przede wszystkim dla kuracjuszy. Wzorcem dla tej budowli był Obří sud na wzgórzu Javornik, który w dniu 20 września 1974 roku strawił pożar. Obecnie jest ten budynek jedynym swojego rodzaju w Republice Czeskiej. Obří sud leży na oznakowanych szlakach turystycznych i na drogach rowerowych. Oprócz posiłków i napoi można tu kupić również znaczki turystyczne i pamiątki.
Pierwotnie stała w tym miejscu drewniana, 20 metrów wysoka wieża widokowa, która wieńczyła wierzchołek od 21. 8. 1892 roku. Ciekawym szczegółem jest to, że na Smreku nierosły wystarczająco długie i proste drzewa, dlatego było niezbędne czteropiętrową konstrukcję stworzyć próbnie w dolinie,
a potem kawałek za kawałkiem przetransportować pod górę na sam wierzchołek. Wieża widokowa służyła zwiedzającym niesamowitych 50 lat, co dla takiej budowli jest wyjątkowe. Zaraz po zakończeniu II wojny światowej - w 1946 roku budowla spaliła się, a dopiero 20.9.2003 roku została uroczyście otwarta nowa - żelazna wieża widokowa.
Miejscowość założył w 1584 roku Melchior z Redernu dla swoich górników, którzy z pobliskiej góry Měděnec wydobywali rudę cynku. Pamiątką z tamtych czasów jest niezmierna ilość sztolni i szybów, które obecnie służą przeważnie do zimowania nietoperzy. Najstarszym budynkiem w mieście jest kościół
św. Katarzyny, z 1607 roku. Warty zauważenia jest również pomnik marmurowy wzniesiony na pamiątkę miejscowego księdza i podróżnika G. Mendela. Niedaleko od linii kolejowej znajduje się kolejny kościółek, pochodzący z 1911 roku, który jest razem ze swoimi rzeźbami zabytkiem chronionym prawem. Miejscowe muzeum historii i przyrody, które jest usytuowane w bibliotece miejskiej, oczekuje zwiedzających ze swoimi interesującymi zbiorami historycznymi i przyrodniczymi, pochodzącymi z cypla frydlanckiego. Tylko kilka kilometrów od Nového Města położone jest przejście graniczne z Polską.
To miasto średniowieczne powstało w tym samym czasie, jak pałac i zamek o tej samej nazwie. Frýdlant jest do dziś największym miastem nad rzeką Směda. Prawa miejskie Frýdlant uzyskał około 1537 roku. W przebiegu lat miasto zmieniało swoich właścicieli. Największego dobrobytu miasto osiągnęło w czasie panowania Albrecht von Wallenstein. Dzięki temu, że miasto jest naturalnym centrum cypla frydlanckiego, powstało tu bardzo wiele zacnych zabytków kulturowych, co doprowadziło do tego, że miasto zostało ogłoszone strefą ochrony konserwatorskiej.
Ratusz został zbudowany w latach 1893 - 1896 zgodnie z projektem architekta wiedeńskiego Franza Neumanna, który jest również znany, jako twórca ratusza w Libercu. Na drugim piętrze ratusza znajduje się muzeum miejskie z ekspozycją przyrodniczą i historyczną regionu frydlanckiego. Muzeum
nie kolekcjonuje tylko i wyłącznie najważniejsze rzeczy zabytkowe pochodzące od znanych rodaków,
a również takie przedmioty, które w poprzednich wiekach były na co dzień użytkowane przez miejscowych obywateli. Ciekawostką muzeum jest duży model oryginalnego ratusza wyrzeźbiony przez cieślę Kindermanna, który wcześniej został umieszczony pośrodku rynku miejskiego.
Pałac należy nie tylko do najbardziej dominujących atrakcji miasta, ale również do najwybitniejszych kompleksów zabytkowych w Czechach oraz przedstawia połączenie zamku średniowiecznego i pałacu renesansowego. Historia pałacu sięga do XIII wieku i znaczący wpływ na niego wywarł Albrecht
von Wallenstein, wyraźna osobowość wojny trzydziestoletniej. Oryginalny wygląd zamku gotyckiego dochował się tylko częściowo. Dochowały się z niego tylko elementy potężnych budynków oraz duża wieża cylindryczna. Wygląd renesansowy uzyskał cały kompleks stopniowo na przełomie XVI i XVII wieku. Pierwszy raz rodzina Clam-Gallasów udostępniła wnętrza pałacowe dla zwiedzających w 1801 roku. Obecnie można w pałacu zobaczyć zbiory porcelany i szkła, mebli oraz wyposażenia pałacu. Bogate zbiory broni od czasu wojen husyckich aż do XIX wieku są tak samo interesujące, jak pałacowa galeria obrazów z dziełami mistrzów barokowych, albo unikalny zbiór fajek.
Witaj na stronach odremontowanego Browaru pałacowego Frýdlant. Pierwsza wzmianka o warzeniu piwa w Frýdlancie pochodzi z 1381 roku oraz prawdopodobnie w XVI wieku zbudowano potem w tym samy miejscu, co obecny browar, miejscowy browar folwarczny. Lata rozwoju i przebudowy zakończyły
się w 1949 roku, kiedy w browarze uwarzono ostatnią warkę piwa. Po kolejne dziesięciolecia był cały jego kompleks nieodpowiednio i niedostatecznie wykorzystywany, jako magazyn serów i warzyw, z czym była związana również jego zaniedbana konserwacja. Od czerwca 2014 roku mogą amatorzy piwa kosztować w pobliskiej, jak również w odległej okolicy od browaru, piwo Albrecht, warzone w odbudowanym Browarze pałacowym Frýdlant.
Ta unikalna szopka wigilijna została zbudowana przez miejscowego budowniczego Gustawa Simona.
To dzieło, które tworzył ponad 60 lat, zawiera ponad 100 ruchomych postaci ludzi i zwierząt, które są sterowane za pomocą sznurków. Szopkę można znaleźć niedaleko od placu T. G. Masaryka - w ulicy Zahradní - obok parkingu, w pobliżu budynku poczty. Jeśli obsługa szopki jest nieobecna, wystarczy tylko zadzwonić na dzwonek „Betlém” („Szopka”) w domu naprzeciwko, gdzie możesz umówić się na zwiedzanie szopki nawet poza godzinami otwarcia.
Ten ratusz renesansowy został zbudowany w latach 1883-1893 według projektu architekta wiedeńskiego Franza Neumanna i nic więc dziwnego, że budynek swoim wyglądem przypomina ratusz w Wiedniu. Nad ogromnym portalem wejściowym zwróci naszą uwagę kamienna płaskorzeźba, która przedstawia założenie starego i nowego ratusza oraz balkon balustradowy, z którego przemawiało wielu ważnych osobistości. Ciekawa jest 65 m wysoka wieża, która jest zakończona rzeźbą rycerską. Na naszą uwagę zasłużą również bogato zdobione elewacje, wspaniałe witraże oraz przepiękna sala ceremonialna.
Obechny wygląd uzyskało miasto dzięki połączeniu z miejscowościami Raspenava, Luh, Lužec i Peklo. Dokładna data założenia miasta jest nieznana. Pierwsze wzmianki pochodzą z 1343 roku. Cennym budynkiem jest neobarokowy kościół z 1907 roku. W sąsiedztwie znajduje się piękna brama barokowa, która dopełnia secesyjną plebanię. Obok kościoła znajduje się grobowiec rodzinny fabrykanta Richtera, który został zaprojektowany przez znanego architekta F. Neumanna.
Miasto Drezno warto odwiedzić przede wszystkim ze względu na zabytki, jakimi są na przykład pałac barokowy Pillnitz pochodzący z lat 1720 - 1723, albo kompleks pałacowy Residenzschloss. Interesująca jest również Opera państwowa, muzeum, ogród botaniczny i zoologiczny. Chyba najczęściej zwiedzanym miejscem w Dreźnie jest galeria Zwinger oraz kościół Frauenkirche, który w czasie II wojny światowej został zbombardowany.
Miasto graniczne, które zostało założone w 1071 roku, oraz w którym do dzisiaj dochowano średniowieczne mury obronne z wieżami i bramami.
To brama do Gór Żytawskich, raju wspinaczy górskich, turystów i miłośników przyrody. Znajduje się tu barokowy Noacksches Haus, Johanniskirche oraz ratusz neorenesansowy.
Miasto położone na fundamentach pierwotnej słowiańskiej osady handlowej, która uzyskała status miasta w 1592 roku, a już wcześniej (od 1519 roku) miała prawo do organizowania jarmarków. Do głównej działalności gospodarczej miasta należało tkactwo i wydobywanie rudy żelaza. Na początku XX wieku została przedłużona obecna trasa elektryfikacyjna aż do Szklarskiej Poręby, tzw. Zackenbahn oraz dalej, aż do czeskiego Kořeniowa, gdzie podłączyła się do Tanwalckiej kolei zębatej. Do celów wycieczkowych należą na przykład pozostałości miejskiego muru obronnego, ruiny zamku Chojnik, kościół Świętych Erazma i Pankracego, albo kościół prawosławny Świętych Piotra i Pawła z XVIII wieku.
Ośrodek rekreacyjny, sportowy i turystyczny na pograniczu Gór Izerskich i Karkonoszy, 6 km od czesko-polskiego przejścia granicznego Harrachov. W pobliżu miasta znajduje się szereg zbudowanych tras narciarskich dla biegaczy narciarskich i nartostrad. Ich centrum jest położone pod górą Szrenica, na której wierzchołek prowadzi wyciąg krzesełkowy.
Twierdza w stylu gotycko-renesansowym na południu Polski. Znajduje się około 35 km na północny zachód od miasta Jelenia Góra, nad jeziorem Leśniańskim. Ze względu na swój wygląd został miejscem wyszukiwanym przez reżyserów filmowych. Zamek Czocha, został wzniesiony w połowie XIII wieku z rozkazu króla czeskiego Wacława II, jako twierdza obronna granicy czesko-polskiej.
W 1434 roku Zamek Czocha, został zajęty przez husytów. W czasie wojny trzydziestoletniej stawił opór najazdom Szwedów. Od 1453 roku Zamek Czocha, przypadł do majątku wpływowego i bogatego rodu Nostitzów, którzy panowali tu 250 lat. Johann von Nostitz rozpoczął w połowie XVI wieku wielką przebudowę zamku średniowiecznego na romantyczną rezydencję renesansową. W 1793 roku Zamek Czocha, się spalił. Hrabia Nostitz go wszak w bardzo krótkim czasie nakazał odbudować.
Na początku XX wieku Zamek Czocha, zmienił swojego właściciela. Nowym właścicielem został Ernest Gütschow z Drezna. Po zakończeniu II wojny światowej Zamek Czocha, został upaństwowiony oraz stał się ośrodkiem rekreacyjnym dla wpływowych osób Polskiej Armii Ludowej.
Turystom Zamek Czocha oferuje zwiedzanie architektonicznie najciekawszych pomieszczeń, na przykład dwupiętrowej sali rycerskiej czy sypialni książęcej z imponującym łożem małżeńskim z baldachimem. Można w nim również znaleźć tajne podziemne korytarze, bastion lub wieżę. Z filmów, które zostały w tym miejscu nakręcone, możemy wymienić, np.: „Gdzie jest generał” czy „Tajemnica twierdzy szyfrów”, albo program dokumentalny „Sensacje XX wieku”.