Założycielem Medycyny manualnej jest neurolog prof. lek. med. Karel Lewit, DrSc. (1916 – 2014).
Mobilizacja to działanie mające na celu wpłynięcie na ruch w stawie, razem z luzem w stawie. Jest to stopniowe, spokojne odzyskiwanie ruchliwości stawu podczas zaburzenia funkcyjnego. Mobilizacja odbywa się poprzez powtarzające się spokojne ruchy w kierunku blokady stawu (ograniczony luz stawu).
Miękkie techniki wpływają na struktury takie jak skóra, tkanka podskórna i powięź przez głaskanie, rozciąganie, wstrząsanie lub naciskiem. Do podstawowych podejść podczas leczenia bolesnych stanów układu mięśniowo-szkieletowego należy oddziaływanie na mięsień. Tradycyjna terapia obejmuje w sobie szeroki zakres metod. Spośród tych metod korzystamy najczęściej z tzw. relaksacji postisometrycznej (PIR).
Do technik tkanek miękkich również należy leczenie blizn, które mogą być częstą ukrytą przyczyną Twoich dolegliwości. Nawet kilkuletnia lub subtelna blizna może być aktywna, a poprzez skomplikowane łańcuchowanie może powodować różne zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego.
Chodzi o znalezienie miejsc o zmienionej wrażliwości skóry i następujących zmianach refleksyjnych, które mogą spowodować zmiany w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych poprzez docelowe podrażnienie stref refleksowych na powierzchni skóry. Hiperalergiczne /w sensie zwiększonej odpowiedzi sensorycznej / miejsca na skórze w pewnych dermatomach odpowiadają trzewnym korzeniom i oznaczamy je strefami Heada.
Jego celem jest wyeliminowanie zmian chorobowych skóry, tkanek, tkanki podskórnej, powięzi, mięśni i okostnej.
Ma pozytywny wpływ na funkcjonalne zaburzenia ukrwienia, przejawiające się zmianą temperatury skóry, zmianą napięcia skóry, zmianą oddychania, perystaltyką jelit
Zasady masażu segmentarnego:
Masaż wykonuje się powoli, bez środka masażowego. Dotyki muszą być zrobione dokładnie. Kolejność chwytów jest trwale określona.
Jego celem jest wyeliminowanie zmian chorobowych skóry, tkanek, tkanki podskórnej, powięzi, mięśni i okostnej.
Wskazania:
1. Funkcjonalne i organiczne choroby narządów wewnętrznych
2. Zaburzenia ukrwienia (zimne ręce, nogi)
3. Zwyrodniający i zapalny początek choroby układu ruchu.
4. Stany powypadkowe i pooperacyjne
5. Deregulacja wegetatywna i endokrynologiczna.
Przeciwskazania:
1. Ostre stany zapalne tkanek i narządów
2. Stan wymagający stan spoczynku w łóżku
3. Choroba gorączkowa i zakaźni
4. Ciąża i menstruacja