Techniki manualne

Założycielem Medycyny manualnej jest neurolog prof. lek. med. Karel Lewit, DrSc. (1916 – 2014).

Mobilizacja to działanie mające na celu wpłynięcie na ruch w stawie, razem z luzem w stawie. Jest to stopniowe, spokojne odzyskiwanie ruchliwości stawu podczas zaburzenia funkcyjnego. Mobilizacja odbywa się poprzez powtarzające się spokojne ruchy w kierunku blokady stawu (ograniczony luz stawu).

Miękkie techniki wpływają na struktury takie jak skóra, tkanka podskórna i powięź przez głaskanie, rozciąganie, wstrząsanie lub naciskiem. Do podstawowych podejść podczas leczenia bolesnych stanów układu mięśniowo-szkieletowego należy oddziaływanie na mięsień. Tradycyjna terapia obejmuje w sobie szeroki zakres metod. Spośród tych metod korzystamy najczęściej z tzw. relaksacji postisometrycznej (PIR).

Do technik tkanek miękkich również należy leczenie blizn, które mogą być częstą ukrytą przyczyną Twoich dolegliwości. Nawet kilkuletnia lub subtelna blizna może być aktywna, a poprzez skomplikowane łańcuchowanie może powodować różne zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego.

• Jeśli tkanki miękkie nie są sprężyste, czyli elastyczne i poruszają się wzajemnie między sobą, nie osiągniemy pełnego ruchu w stawie. Dotyczy to również mięśni, które muszą poruszać się swobodnie w swoich obwódkach więzadeł, aby mogły się w pełni ściągać i rozciągać w swojej naturalnej długości i zapewnić pełną funkcyjność mięśni.
  
  
• Przywracając przesuwalność i elastyczność poszczególnych tkanek miękkich, kierujemy się obecnością "naturalnej bariery" danej tkanki, a następnie "zjawiskiem topnienia". Jeślibyśmy się nie kierowali tym, mogłoby dojść do nadwyrężenia tkanki albo aż do jej uszkodzenia (mikrourazy).
  
  
• Ściągnięte tkanki miękkie występują głównie u osób, u których występują przewlekłe problemy układu ruchowego, tj. miesiącami i latami trwające bóle i inne problemy zdrowotne. Ponadto również i pacjenci o ostrym przebiegu, ale u nich te zmiany często znikają wraz z usunięciem przyczyny problemu. W przypadku problemów chronicznych zwykle konieczne jest przeprowadzenie leczenia tkanek miękkich w celu całkowitego rozwiązania problemu.
  
  
• KIEDY ją więc STOSUJEMY
  U klientów, którzy mają problemy z bolesnymi dolegliwościami mięśniowo-szkieletowymi, napięciem mięśni, skurczami mięśni, stanami pooperacyjnymi, które goją się blizną, zmniejszoną ruchomością stawową i blokadą stawów z różnych przyczyn (funkcyjnych - np. obrzęki lub strukturalnych).
  
  
• KIEDY ją NIE ZALECAMY
  W niektórych ostrych stanach (stany zapalne i gorączkowe).

Masaż segmentarny

Chodzi o znalezienie miejsc o zmienionej wrażliwości skóry i następujących zmianach refleksyjnych, które mogą spowodować zmiany w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych poprzez docelowe podrażnienie stref refleksowych na powierzchni skóry. Hiperalergiczne /w sensie zwiększonej odpowiedzi sensorycznej / miejsca na skórze w pewnych dermatomach odpowiadają trzewnym korzeniom i oznaczamy je strefami Heada.

Jego celem jest wyeliminowanie zmian chorobowych skóry, tkanek, tkanki podskórnej, powięzi, mięśni i okostnej.

Ma pozytywny wpływ na funkcjonalne zaburzenia ukrwienia, przejawiające się zmianą temperatury skóry, zmianą napięcia skóry, zmianą oddychania, perystaltyką jelit

Zasady masażu segmentarnego:
Masaż wykonuje się powoli, bez środka masażowego. Dotyki muszą być zrobione dokładnie. Kolejność chwytów jest trwale określona. 
Jego celem jest wyeliminowanie zmian chorobowych skóry, tkanek, tkanki podskórnej, powięzi, mięśni i okostnej.

Wskazania: 

1. Funkcjonalne i organiczne choroby  narządów wewnętrznych 

2. Zaburzenia ukrwienia (zimne ręce, nogi) 

3. Zwyrodniający i zapalny początek choroby układu ruchu. 

4. Stany powypadkowe i pooperacyjne 

5. Deregulacja wegetatywna i endokrynologiczna.

Przeciwskazania: 

1. Ostre stany zapalne tkanek i narządów 

2. Stan wymagający stan spoczynku w łóżku 

3. Choroba gorączkowa i zakaźni 

4. Ciąża i menstruacja